بیماران نیز اغلب بخاطر بی اشتهایی میل به غذا ندارند. بی اشتهایی یکی از مکانیسم های طبیعی بدن برای دفاع در مقابل عوامل بیماری زا است. بدن به وسیله گرسنگی دادن می خواهد آنها را از بین ببرد. وقتی ما بیمار را اجبار به غذا خوردن می کنیم علاوه بر آنکه در این روند طبیعی اختلال ایجاد می کنیم باعث می شویم بدن قسمتی از انرژی خود را صرف هضم غذا کند (درست شبیه آنکه وقتی سربازان در مرزها مشغول دفاع در برابر دشمنان بیگانه هستند درگوشه ای آشوبی به پاشود و ما بخشی از نیروها را به سمت منطقه آشوب زده بفرستیم. بدیهی است که نیروهای مرزی ما تضعیف می شوند.) بدین ترتیب دوره بیماری طولانی تر می شود.
سالمندان نیز یکی از اقشاری هستند که به کرات دراین زمینه مورد اجبار قرار می گیرند و این روند نه تنها کمکی به سلامت این افراد نمی کند بلکه آن ها را بیمارتر می سازد.
تعداد وعده های غذا
آن گونه که از روایات و منابع طبی بر می آید توصیه شده که افراد بالغ و سالم روزانه دو وعده یا در دو روز (۴۸ ساعت) سه وعده غذا میل نمایند، یعنی امروز صبحانه و شام و فردا فقط ناهار و در توضیح آن گفته شده چون اگر امروز دو وعده غذا بخورید فردا اشتهای صادق برای خوردن صبحانه ندارید پس بهتر است تا ظهر برای خوردن غذا صبر کنید. مطالعات انجام شده در طب نوین نیز نشان می دهد که بهتر است فاصله بین" دو وعده غذایی "دوازده ساعت باشد،چون دستگاه گوارش برای هضم کامل به این زمان نیاز دارد.
بار دیگر تاکید می کنم که رعایت این دستور برای بالغین سالم است وشامل کودکان و بیماران نمی شود. شما میتوانید در فاصله بین وعده اصلی غذایی از میان وعده های مناسب چون میوه ها ، چهار مغز ، دمنوش ،... استفاده نمایید.
نکته : زمان صرف شام نباید دیر تر از ساعت هفت شب باشد.
احساس سیری ۲۰ دقیقه دیرتر توسط گیرندههای مغز از معده دریافت میشود. پس اگر تندتند غذا بخورید به مغز فرصت نمیدهید تا احساس سیری را از معده دریافت کند. این مسئله سبب افزایش وزن و افراط در خوردن میشود. آرام غذا خوردن از پرخوری جلوگیری میکند. برای اینکه خود را مجبور به کند خوری کنید، تلویزیون و سایر وسایلی که حواس شما را پرت میکنند را خاموش و تنها روی غذای خود تمرکز کنید.