بهتر است غذا را به آرامی بجویید چون این تنها مرحله ارادی و اختیاری در هضم غذا محسوب می شود. وقتی غذا ازگلو پایین رفت، هضم وارد مرحله غیر ارادی می شود. اگر لقمه راکوچک بردارید درفضای دهان جای کافی برای حرکت و چرخش آن و خوب جویده شدنش وجود خواهد داشت. خوب جویدن غذا مهارتی است که باید از کودکی آموزش داده شود که متاسفانه چون مادران آگاهی کافی دراین زمینه ندارند و از طرفی با آنکه وقت زیادی صرف درست کردن غذا برای کودکان خود می کنند ولی در موقع غذا دادن به بچه ها عجله دارند تا خیلی سریع کار را تمام کنند. به همین دلیل معمولا بعد از هر لقمه یک قاشق ماست یا یک قلپ آب همراه آن می کنند . این رفتار باعث ایجاد چند عادت غذایی غلط می شود اولا کودک فرصت جویدن غذا را پیدا نمی کند، درنتیجه عادت بلعیدن غذا جایگزین جویدن می شود .ثانیا در او عادت نوشیدن آب یا سایر نوشیدنی ها همراه غذا به وجود می آید؛ رفتارهایی که بعدها بچه ها همواره به خاطر آن ها سرزنش می شوند. این شیوه غذاخوردن همزمان باعث تخریب جسم و روح می شود.
حال به این مطلب می پردازیم که "قبل از آنکه کاملا سیر شوید دست از غذا بردارید"
حجم طبیعی معده درافراد بالغ درحدود یک و نیم لیتر است (البته در افراد پرخور ممکن است تا چهار لیتر نیز برسد). خب اگر ما تمام حجم معده را از غذا پر کنیم، غذا در زمان هضم افزایش حجم می یابد و به جای هضم شدن تخمیر می شود و فساد هضم رخ می دهد،از طرفی پر شدن و در نتیجه اتساع معده باعث فشار به پرده دیافراگم وحتی قلب می شود، معمولا این افراد بعد از غذا دچار تنگی نفس یا تپش قلب می شوند و شخص گمان می کند دچار ناراحتی تنفسی یا قلبی شده است. (به این مثال توجه کنید: در قابلمه ای که حداکثر چهار پیمانه برنج می توان پخت شما نمی توانید شش پیمانه برنج بپزید چون شفته وخمیر می شود .)
انباشتن معده بیش از گنجایش آن باعث هضم نشدن غذا و خام ماندن آن و افزایش تولید خلط بلغم و در نتیجه افزایش سردی و رطوبت بیگانه در بدن می شود. اگر به شیوه غذا خوردن اطرافیان خود دقت کنید متوجه می شوید که اکثر افراد چاق بیشتر اوقات این قانون طلایی را رعایت نمی کنند. آن ها غذا نمی خورند تا تقریبا سیر شوند آ نها تا تمام شدن غذا یا بند آمدن راه نفسشان به خوردن ادامه می دهند.