آداب غذا خوردن - بخش سوم

اموری که در هنگام غذا خوردن اجتناب از آن ها شایسته است:

الف : زیاده روی در کیفیت وکمیت خوراک.

ب : نکوهش غذایی که نسبت به آن بی میل است.

ج : فوت نمودن در غذا.

آداب غذا خوردن- بخش دوم

مواردی که باید در هنگام غذا خوردن رعایت شوند عبارتند از :

الف : تدبر در خوراکی های مورد نیاز انسان که چگونه در نظام آفرینش پدید آمده اند.

ب : آغاز خوردن با نام و یاد خدا.

ج : آغاز غذا با نمک

د: آغاز کردن از سبک ترین غذا.

آدابی که موجب وسعت رزق میشوند

توکل برخدا	خوبی نیت
اقامه نماز با حالت خشوع	حرف حق زدن
استقفارکردن	زیاد احسان کردن به والدین
خوش خلقی	دعا بر پدر مادر
گرامی داشتن ناتوانها	خوش رفتاری با همسایه
صدقه دادن	دعا کردن برادر مومنی را درخلوت.
میانه روی در اقتصاد	قرائت سوره واقعه در هر شب
مداومت برسوره قدر	گفتن(لا حول ولا قوه الا بالله)
خواندن آیه الکرسی	خواندن سوره صافات در روز قدر
حضور در مساجدقبل از اذان	استعمال بوی خوش
عفت کلام	خواندن نماز شب
کم حرفی، کم خوری، کم خوابی	تعقیب نماز بعد از نماز صبح
خوردن ریزه های طعام از کنار سفره	روشن کردن چراغ قبل از غروب
خلال کردن	میهمانی دادن
شستن ظرف خوراک غذا	دعای دیگران بر سر سفره
گذاشتن سرکه در خانه	خواندن زیارت عاشورا
مداومت در وضو وطهارت	خط زیبا
حرف نزدن در توالت	صبح زود به دنبال کسب رفتن
خوردن کاسنی	شانه کردن مو در حالت نشسته
جارو کردن خانه ودرب خانه	شستن سر با ختمی
جواب دادن به اذان گو ، یعنی هرچه را که او میگوید در پاسخ تکرار کند و دعوت موذن راکه به نماز فرامیخوانداجابت نماید ونماز اول وقت بخواند
خواندن سوره تبارک الذی هر روز صبح
وضو گرفتن وشستن دست قبل از غذا (شریک نکردن شیطان در غذا)
گفتن سی بار (سبحان الله و بحمده سبحان الله العظیم و بحمده)
گفتن (لااله الا الله الملک الحق المبین)درهر روز
انگشتر عقیق، فیروزه و یاقوت در دست کردن
انجام مستحبات نماز ونماز وتر در نماز شب
سلام کردن و خواندن سوره توحید بعد از داخل شدن به منزل

انوشیروان و تیاذوق طبیب

در بعضی کتب طبیه آمده است که کسری انوشیروان عادل به تیاذوق طبیب گفت :که ای تیاذوق پیر شدی واز علم خود اثری نگذاشتی که یادگار تو باشد.

تیاذوق گفت : ای ملک چند کلمه میگویم مختصر که قائم مقام تصنیفی بزرگ در طب باشد وباید که براین مواضبت نمایی تا صحت تو پایدار بماند ودیگر محتاج طبیب نباشی :
 اول : آن است که هر شب قبل از خواب بر متوضی عرضه کنی.
 دوم : آن که بهر هر دوروز به گرمابه روی واز آن که گرمابه از فقر بدن ،خلط ها بیرون آورد که دارو بدان نرسد.
 سوم : آن که در هر هفته قی کنی.
 چهارم : آن که هر چیزی نخوری که دندان توبرآن کار نکند،چراکه معده از دندان ضعیف تر است.
 پنجم : آن که هیچ میوه نارسیده نخوری.
ششم : آن که تاتوانی هیچ دارویی نخوری زیرا دارو تن را چون صابون است جامه را معلوم است که صابون جامه پاک کند اما بریزاند ودارو خوردن،همچون تیر انداختن است گاهی ثواب باشد گاه خطا.
 هفتم : آن که از مباشرت بسیار محترز باش که بسیار مجامعت آتش حیات را بکشد.
 هشتم : زنهار زنهار که با پیر زن مجامعت نکنی که آن سبب مرگ مفاجات باشد.
 نهم : آن که خون گنج تن است زنهار که آن رابی وقت خرج نکنی.
 دهم : آن که قصد غذا نکنی مگر به گرسنگی صادق،که هیچ چیز بد تر از خوردن طعام بر سر طعام نباشد که هنوز هضم نیافته باشد.
انوشیروان بفرمود که این کلمات را به زر بنوشتند وحفظ صحت خویش ساخت.