داشتن عادات غذایی صحیح و توجه به زمان خوابیدن و استراحت برای حفظ سلامت بدن مهم است تا بتواند مواد مغذی را جذب و مواد زائد را دفع کند. به همین دلیل نبایدهای خوابیدن ازدیدگاه طب سنتی در ادامه می آید:
۱. خواب در حال گرسنگی:
در خواب حرارت غریزی به باطن می رود و به هضم غذا در معده کمک می کند. در گرسنگی معده خالی است و غذایی برای هضم وجود ندارد. بنابراین از آنجایی که این حرارت نمی تواند بیکار باشد در اخلاط و رطوبات بدن تصرف کرده و موجب تحلیل آن ها و لاغری و در نهایت باعث ضعف حرارت غریزی می شود.
۲. خواب در روز:
خوابیدن در روز مضر است زیرا به دلیل روشنایی هوا، خواب عمیق در روز حاصل نمی شود و هضم معدی دچار فساد می شود. در نتیجه عوارضی چون بد رنگ شدن پوست، سستی بدن، احساس کسالت، کاهش اشتها و بدبویی دهان حاصل می شود. خواب روز در زمستان ضرر بیشتری دارد و باعث ایجاد بیماری های رطوبی و نزله می شود. اما خواب روز برای فردی که عادت به خوابیدن در روز نداشته باشد و به سبب کاری، شب را بیدار مانده باشد، چندان مضر نیست. افرادی که عادت به خواب روز دارند باید به صورت تدریجی عادت خود را تغییر دهند.
۳. خوابیدن بر پشت:
به پشت خوابیدن باعث جریان فضولات بدن به غیر مجاری اصلی خود می شود و باعث ایجاد کمردرد، نزله، بی خوابی، کابوس و ... می گردد.
۴. خوابیدن دائم بر روی صورت:
از خوابیدن دائم بر روی صورت باید اجتناب کرد زیرا باعث کاهش جریان خون پوست و چروکیدگی پوست می شود.
۵. خوابیدن زیر نور خورشید:
به علت تحریک صفرا و افزایش حرارت می تواند باعث سردرد شود.
۶. خوابیدن زیر نور ماه:
همان طور که ماه باعث جذر و مد در سطح آبهای کره زمین می شود، اگر زیر نور ماه بخوابیم می تواند باعث جذب خون به سطح بدن و خونریزی از بینی و تحریک شهوت جنسی شود.
۷. خواب عَیلوله، حَیلوله و فَیلوله:
عَیلوله، خواب پس از نماز صبح است که موجب بیماری می شود، به ویژه اگر بلافاصله پس از اذان صبح باشد.
حَیلوله، به خواب پس از اذان ظهر می گویند که خواب مضری است و باعث فراموشی می شود.
فَیلوله، خواب آخر روز و پیش از اذان مغرب است و باعث بیماری های زیادی می شود.
۸. خوابیدن به صورتی که برخی از اعضای بدن در آفتاب و برخی در سایه باشند، موجب بیماری می شود.
۱. خواب در حال گرسنگی:
در خواب حرارت غریزی به باطن می رود و به هضم غذا در معده کمک می کند. در گرسنگی معده خالی است و غذایی برای هضم وجود ندارد. بنابراین از آنجایی که این حرارت نمی تواند بیکار باشد در اخلاط و رطوبات بدن تصرف کرده و موجب تحلیل آن ها و لاغری و در نهایت باعث ضعف حرارت غریزی می شود.
۲. خواب در روز:
خوابیدن در روز مضر است زیرا به دلیل روشنایی هوا، خواب عمیق در روز حاصل نمی شود و هضم معدی دچار فساد می شود. در نتیجه عوارضی چون بد رنگ شدن پوست، سستی بدن، احساس کسالت، کاهش اشتها و بدبویی دهان حاصل می شود. خواب روز در زمستان ضرر بیشتری دارد و باعث ایجاد بیماری های رطوبی و نزله می شود. اما خواب روز برای فردی که عادت به خوابیدن در روز نداشته باشد و به سبب کاری، شب را بیدار مانده باشد، چندان مضر نیست. افرادی که عادت به خواب روز دارند باید به صورت تدریجی عادت خود را تغییر دهند.
۳. خوابیدن بر پشت:
به پشت خوابیدن باعث جریان فضولات بدن به غیر مجاری اصلی خود می شود و باعث ایجاد کمردرد، نزله، بی خوابی، کابوس و ... می گردد.
۴. خوابیدن دائم بر روی صورت:
از خوابیدن دائم بر روی صورت باید اجتناب کرد زیرا باعث کاهش جریان خون پوست و چروکیدگی پوست می شود.
۵. خوابیدن زیر نور خورشید:
به علت تحریک صفرا و افزایش حرارت می تواند باعث سردرد شود.
۶. خوابیدن زیر نور ماه:
همان طور که ماه باعث جذر و مد در سطح آبهای کره زمین می شود، اگر زیر نور ماه بخوابیم می تواند باعث جذب خون به سطح بدن و خونریزی از بینی و تحریک شهوت جنسی شود.
۷. خواب عَیلوله، حَیلوله و فَیلوله:
عَیلوله، خواب پس از نماز صبح است که موجب بیماری می شود، به ویژه اگر بلافاصله پس از اذان صبح باشد.
حَیلوله، به خواب پس از اذان ظهر می گویند که خواب مضری است و باعث فراموشی می شود.
فَیلوله، خواب آخر روز و پیش از اذان مغرب است و باعث بیماری های زیادی می شود.
۸. خوابیدن به صورتی که برخی از اعضای بدن در آفتاب و برخی در سایه باشند، موجب بیماری می شود.
