در حدیث صحیح از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام منقول است که روزى حضرت رسول صلّى اللّه علیه وآله وسلّم سر به جانب آسمان کردند و تبسم فرمودند. صحابه از سبب آن سئوال کردند، حضرت فرمود که تعجب کردم از دو ملک که به زمین فرود آمدند، بنده مؤمن صالحى را در جاى نمازش نیافتند. به آسمان رفتند و گفتند پروردگارا فلان بنده تو را در جاى نمازش طلب کردیم نیافتیم او را، و او در بند بیماریست. حق تعالى فرمود که بنویسید براى بنده من، مثل آنچه در حال صحت از افعال خیر در شب و روز مى کرده است مادام که در بند من است.